Die Afrikaanse musiekbedryf het ’n groot verlies gely met die afsterwe van Johan Oberholzer op 1 Februarie. Hierdie talentvolle liedjieskrywer het oor dekades heen diep spore getrap en van die grootste treffers in Afrikaanse musiek geskryf. Sy nalatenskap lê nie net in sy eie musiek nie, maar ook in die liedjies wat hy vir ander kunstenaars geskryf het—liedjies wat mense laat dans, huil en saam sing.

Oberholzer is op 1 Februarie aan natuurlike oorsake oorlede, volgens ’n verklaring van Coleske Artists. Alhoewel sy lewe dalk kortgeknip is, is sy musiek iets wat vir altyd gaan bly leef. Sy lirieke en melodieë het die vermoë gehad om mense se harte te raak en was dikwels die soundtrack van ons lewens—of dit nou ’n lekker jol op ’n Vrydag was of daardie melancholiese oomblikke wanneer mens net met ’n glas wyn en ’n klomp herinneringe sit.

Die treffers wat ons almal ken

As jy dink aan Afrikaanse musiek wat die afgelope paar jaar groot was, is die kans goed dat een van Johan se liedjies op jou playlist verskyn. Sy werke het ’n verskeidenheid kunstenaars gehelp om hulle eie unieke stemme in die musiekbedryf te vind.

Demi Lee Moore se "Mis Eet Slaap Herhaal" is een van daardie liedjies wat by jou bly. Dit het amper soos ’n lewensmotto geword—veral vir mense wat al met ‘n dieet gesukkel het. Kurt Darren se "Af en Af" is nog een van sy skeppings, en as daar nou een ding is wat Kurt weet hoe om te doen, is dit om ’n partytjie aan die gang te kry.

"Foto’s" deur Dodo Nyoka is daardie tipe liedjie wat jou terugvat na goeie tye en ou herinneringe. Dit laat mens sommer nostalgies raak oor mense en plekke wat dalk net op ’n foto bly bestaan. Bok van Blerk en ander kunstenaars het "Die Land" gesing—’n lied wat jou reguit in jou hart tref en daardie patriotiese trots wakker maak.

Chris Steyn se "Helemal" en Bobby van Jaarsveld se "My Alles" is twee ander treffers wat wys hoe Johan se musiek emosie en gevoel vasgevang het. Dis die tipe musiek wat mense aan mekaar laat dink en stories vertel sonder dat ’n enkele woord ekstra gesê hoef te word.

Meer as net ’n skrywer

Johan was nie net ’n talent agter die skerms nie—hy was self ’n sanger en een helfte van die duo Hulle. Saam met sy musikale maat het hy vir jare gehore vermaak en gewys dat hy net soveel passie vir die verhoog as vir die skryf van lirieke gehad het. Dis een ding om vir ander te skryf, maar dis iets anders om self voor ’n gehoor te staan en mense op ’n persoonlike vlak te bereik.

Dit was juis hierdie passie vir musiek wat hom so uniek gemaak het. Hy het nie net vir die roem of die geld geskryf nie—dis duidelik uit sy lirieke dat hy musiek regtig gevoél het. En dalk is dit hoekom sy musiek so lank sal voortleef, lank nadat sy naam van die jonger generasies se lippe verdwyn het.

’n Onvergeetlike nalatenskap

Die Afrikaanse musiekbedryf het een van sy groot geeste verloor, maar die musiek wat Johan geskep het, gaan nooit verdwyn nie. Dit sal bly speel by troues, verjaarsdae, sokkie-aande en lang padritte. Dit sal bly dien as ’n herinnering aan sy talent, sy passie en sy liefde vir musiek.

So, volgende keer as een van Johan se liedjies oor die radio speel, draai die volume bietjie harder en sing saam. Dis hoe ons hom die beste kan onthou—deur sy musiek te vier en die woorde wat hy vir ons geskryf het, te bly sing.

Rus sag, Johan. Jou musiek sal altyd aanhou leef.