🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉
Jannie Klaassens is ’n naam wat steeds bekend klink vir baie Suid-Afrikaanse rugby-aanhangers. Die voormalige Blou Bulle-senter, wat in die 90’s naam gemaak het, het onlangs by ons aangesluit vir ’n geselsie oor sy loopbaan, herinneringe en hoe die spel ontwikkel het. Van sy vroeë dae in rugby tot sy ervarings oorsee – Jannie het baie stories gehad om te deel.
Nederige Beginne in Zeres
Jannie se rugbyreis het in Zeres, ’n klein dorpie in Noordwes, begin. Destyds was daar min TV-programme, so sport was deel van die lewe. Soos baie Suid-Afrikaanse kinders, het hy sy dae deurgebring met skop en aangee. Sy natuurlike talent en toewyding het hom deur die geledere laat styg en die verhoog voorberei vir ’n indrukwekkende loopbaan.
Van Polisie-rugby tot die Blou Bulle
Na skool het Jannie by die polisie aangesluit en steeds rugby gespeel. Dit was nie lank voordat hy die Blou Bulle se aandag getrek het nie. Binne twee jaar het hy van polisie-rugby na professionele rugby geskuif. Hy onthou sy samewerking met Evel Meyrink as ’n senter-kombinasie wat sy merk in Suid-Afrikaanse rugby gelaat het.
Groot Wedstryde en Moeilike Teenstanders
Jannie het in verskeie onvergeetlike wedstryde gespeel, insluitend ’n oorwinning teen Transvaal en ’n nederlaag teen Natal. Een van die grootste oomblikke in sy loopbaan was toe hy Tony Watson se beroemde nege-punt-drie op Loftus gesien het. Hy het ook ’n sterk mededinging met Natal gehad – ’n span wat hy gerespekteer het, maar altyd wou klop.
Toe hy gevra is oor sy moeilikste teenstanders, het Jannie sonder huiwering Eben Kepers en Michael du Plessis genoem, met Daniel Gerber as nog ’n uitblinker. Hy het ook vir Naas Botha bewonder, maar erken dat dit nie maklik was om teen hom te speel nie.
Die Evolusie van Rugby-truie en Toerusting
Rugby het baie verander oor die jare, en een van die grootste verskille is die toerusting. Volgens Jannie was die ou rugbytruie baie swaarder, veral as dit nat was. Vandag se truie is ligter, asemhaalbaar en absorbeer nie soveel sweet nie. Destyds was die seisoen ook korter, met slegs 18 wedstryde per jaar – ’n groot kontras met vandag se besige program.
Toere na Nieu-Seeland en Internasionale Rugby
Jannie het die geleentheid gekry om saam met die Springbokke op toer te gaan en agt wedstryde in Nieu-Seeland te speel, maar ongelukkig nooit ’n toetswedstryd nie. Hy beskryf Nieu-Seelandse rugby as fisies en gestruktureerd, met spelers wat van jongs af geleer word om volgens ’n spesifieke patroon te speel. Hy het ook tyd in Engeland deurgebring, waar hy gevind het dat die fokus meer op opvoeding as brute fisikaliteit was.
Lewe ná Rugby
Nadat hy in 2000 die stewels opgehang het, het Jannie na afrigting oorgeskakel. Hy het dit geniet om jong spelers te mentor en betrokke te bly by die sport. Alhoewel die oorgang van speler na afrigter nie maklik was nie, het hy vreugde gevind in die oordra van sy kennis. Deesdae kyk hy steeds graag rugby en hou ’n oog op die volgende generasie spelers.
Jannie Klaassens se nalatenskap in Suid-Afrikaanse rugby bly sterk. Of dit nou sy dae by die Blou Bulle was, sy mededinging met Transvaal en Natal, of sy ervarings oorsee – hy het hope stories om te vertel. Wat sy toekomsplanne betref? Jy mag hom dalk by ’n plaaslike wedstryd sien, waar hy sy insigte en liefde vir die spel deel.
“Die spel het verander, maar die passie bly vir ewig.” 💙🏉
Kyk die onderhoud hier: https://fb.watch/yjQ4v8fAb1/
🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉 🏉🏉
#Sportchefstroom #Rugby #PotchGazette #TheGoToGuy #StroomStories #Potchefstroom
.jpeg)
